AWB – automatyczny balans bieli
To coś w rodzaju ludzkiego mózgu, akomodującego odwzorowanie barw. Producenci zazwyczaj podają zakres temperatury barwowej światła, przy którym AWB ma działać prawidłowo. Dla Canona EOS 50D zaczyna się od 3000 K, a kończy na 7000 K. Oznacza to w dolnym zakresie światło żarówki, a w górnym miejsce ocienione przy niebieskim niebie.
Funkcja balansu bieli w menu cyfrowego aparatu fotograficznego.
W żadnym z aparatów cyfrowych AWB nie działa prawidłowo w całym zakresie podawanych przez firmę temperatur barwowych. Zdjęcia przy świetle żarówki będą za żółte, zaś te przy 7000 K zbyt niebieskie.
Kiedy stosować?
AWB jest idealny, gdy dominuje światło dzienne w znacząco mniejszym zakresie temperatur barwowych niż podają producenci aparatów fotograficznych, czyli na przykład od 4500 do 6000 K i dodatkowo występują mniejsze ilości światła żarówkowego. Oznacza to zdjęcia plenerowe, w pomieszczeniach z dużymi oknami i uzupełniającym oświetleniem żarowym lub świetlówkowym oraz z dodatkowymi dominantami barw pochodzącymi z odbić od intensywnie kolorowych powierzchni ścian, liści itd. Wówczas rzeczywiście AWB daje świetne rezultaty. Można przyjąć regułę, że jeśli jest dużo światła dziennego i nie wiemy, jaki balans bieli wybrać, to ustawiamy AWB. Nasuwa się jeszcze jedno pytanie: co oznacza sformułowanie, że światło sztuczne nie jest głównym, a tylko uzupełniającym? Jak to sprawdzić, zobaczyć?
Światło główne dzienne i sztuczne jako uzupełniające. To jeden z przykładów dobrze działającego trybu AWB.
Gdy w pokoju oświetlonym światłem dziennym (głównym) włączymy lampkę, to oświetlone przez nią biurko będziemy widzieć jako żółte – to jest światło uzupełniające. Gdy tak samo oświetlimy biurko przy dominującym świetle sztucznym, to nie zauważymy różnicy w kolorze, a jedynie w natężeniu światła.