Artysta wykorzystuje materie, kolory, widoki z troską o wyrazistość przestrzeni, komponuje ją z geometrią ekranu, na którym pojawiają się twarze z obrazem w obrazie. Podobnie wyraża samego siebie. Poprzez swoje prace przywołuje ten specyficzny klimat, w którym przenikają się wszystkie rodzaje doświadczeń tak wizualnych jak i dźwiękowych: Obejrzeć film w sali na wolnym powietrzu w Ouagadougou kiedy zapada zmierzch i słychać stukot wiecznego projektora jest porywającym doświadczeniem. Początkowo w 2004 r. prace przygotowywane były na World Press Photo w Amsterdamie.Potem pojawił się pomysł rozszerzenia projektu, próby spojrzenia na kina w innych krajach na innych kontynentach: Maroko, Republika Dominikany, Bombaj, Madagaskar, Kuba, Teksas. Praca poszerzała się o nowe doświadczenia, stawała się coraz bardziej zróżnicowana. Na Kubie fotograf odkrył wyrafinowane dekoracje, ślady dawnego przepychu. Zajął się przestrzenią wyświetlania filmów na wolnym powietrzu, również drive-in w Stanach Zjednoczonych, ale nie poświęcił im więcej uwagi niż tym w Ouagadougou.